ÇANLAR KİMİN İÇİN ÇALIYOR?

Makineleşmiş, duygularını "iki artı iki beştir" diyen big brotherlara teslim etmiş insan yığınlarının olduğu bir dünya düzeninde, hâlâ doğrularınızın olduğunu düşünüyor ve bunlar için mücadele ederken postunuzu tehlikeye atmaktan çekinmiyorsanız!

Her haksızlıkta öfkeyle titriyor, dünyanın herhangi bir kıtasında bir kum eksilse kendinizden de bir şeyler eksilmişcesine bir hisse kapılıyorsanız, hâlâ bir umut var demektir. George Orwell'ın "1984" adını verdiği distopik romanının çığlıklarını kulağımızın dibinde hissetmemek ve yazılan kabus dolu senaryoyu tersine çevirmek için…

Ve Diğerleri!

En iyimser yanınız, belki de şu an hâlâ bir ruhunuzun olması. Her ne kadar kendinizden başka hiçbir şeyi düşünmeseniz de…

Çünkü Orwell'ın sözünü ettiği bir dünya ütopik değil de gerçek olursa işleyecegimiz, ufkunu genişleteceğimiz bir ruhunuz bile kalmayacak.

Evet, size sesleniyorum!

Makineleşen dünyanın, kendinden başka hiçbir şeyi düşünmeyen; ama menfaati için ruhunu süper güçlere teslim edecek kadar itaatkâr bireyleri!

Tozlu rafların arasında yan yana dizilmiş, birbirinin varlığından bile habersiz, tik tak tik tak ilerleyen; ama az sonra zamana karşı kendi zamanınızda yenik düşecek milyonlarca saatten yalnızca birisiniz!

Hep karşıya baktığınız, kulaklarınız sadece big brotherların sesine odaklandığı için, onca zaman duyduğunuz sesin, kendi gür sesiniz olduğunu zannettiniz; az sonra sessizliğe gömülecek milyonlarca saatten yalnızca biri olduğunuzu göremediniz.

Her biriniz, kendi alarmınızı duydunuz!

Her biriniz, kendi zamanınızda yalnız!

Her biriniz, size dayatılan hikayelerin en uyuşuk kahramanı!

Yangında kurtarılacak değil ama bir vatan kurtarılacakken el atılması gereken en hassas bedeniydiniz!

Olumsuz hiçbir cümlenin öznesi olmamak için hep ayak direttiniz.

Emin olun hiçbir yanlışta yoktu zaten sizin baş harfiniz! ..

Ve her kötü gidişte, birilerini günah keçisi ilan edişiniz, topu karşıya gönderişiniz…

Fırtına sizden ne kadar uzaksa "Amann, bize bir şey olmaz!" diyerek uyanık geçinen, “Bana dokunmayan yılan bin yaşasın!” halleriniz…

Çanların sizin için çaldığını fark edemeyecek kadar uyuşuk zihinleriniz!

Bir değil, yüz odalı olsa da sol yanı hiç güneş görmemiş, sadece kendi gözyaşlarının yağmurunda ıslanmış; bir başkasının acısını içinde hiç ağırlamamış kadar dünyadan kopuk bedenleriniz!

Atalarınız ve gencecik bedenler, sırf siz daha özgür, daha eşit, daha iyi bir gelecekte yaşayasınız diye akıttığı kanın hakkını veremeyecek kadar cılız seslerinizle şimdi ne kadar daha duyulmazsınız!

Bir gün dünyanın herhangi bir köşesinde çıkan yangının alevi, sizin bahçenize de sıçramadan; bir gün, o en şiddetli kasırga sizin de başınızı öne eğmeden, henüz tiktaklarınız zamana yenik düşmeden, başınızı diğer yanlara da çevirmenin zamanı gelmedi mi?

Çanlar, sizin için çalıyor; ta ki en uykucunuz, en derin uykusundan çığlıklarla uyanıncaya kadar!

Ama bilin ki, yıllardır sizi bu hipnoz halinden çıkarmasını beklediğiniz o kurtarıcı hiç gelmeyecek. Kendiniz açacaksınız gözlerinizi; tek tek, birer birer ve her şey 1'den başlayacak.

Tıpkı her şeyin birden başladığı gibi...

Ceyhun KALENDER